Ontwaakt uit de bewogen nacht ontdekte ik de streep aan de binnenkant van mijn hand.
De pen; roestig, achterhaald gereedschap.
Knarsent geluid van oude, lang vervlogen woorden.
Galm, over de weidse toendra van de compromitterende gedachte.
De stilte; zoete lentebries.
*
Wanneer de wijze man een poging doet de dwaas te overtuigen, zal de ware dwaas verschijnen.
Hoe goed bedoeld zelfgenoegzame wetenschap de pijn ook probeert te verzachten…
…de echte heelmeester blijkt vaker het luisterende oor van het begrip en het vertrouwen.
Het oor dat luistert, niet alleen naar de ander…
…maar eerst en vooral…
…ook naar niemand anders…
…dan het zelf.